1 września 1983 roku, na terenie Osiedla Gwardii Ludowej w Gliwicach, po raz pierwszy zabrzmiał dzwonek zwołujący dziatwę szkolną do pięknego, nowego, komfortowego gmachu, będącego drugim domem dla ponad sześciuset dzieci. Stało się to możliwe dzięki ludziom, którzy postanowili stworzyć tu szkołę taką, która uczy jak żyć dobrze i mądrze, jak pracować dla Ojczyzny. Otwarcia szkoły dokonał Prezydent Miasta, Janusz Krajewski, który przekazał symboliczny klucz do szkoły pierwszemu dyrektorowi - Arkadiuszowi Cieplińskiemu. Szkołę otwierano bardzo uroczyście z udziałem gości, m.in. obecni byli wojewoda katowicki - M. Kochnikiewicz, I sekretarz KM PZPR w Gliwicach - St. Barczyk, przewodniczący MRN w Gliwicach - S. Zemła oraz przedstawiciele Kuratorium Oświaty, Związku Zawodowego Nauczycieli, przedsiębiorstw wykonawczych i inwestycyjnych, wojska i Komitetu Osiedlowego Samorządu Mieszkańców.
Pierwszy rok szkolny 1983/1984 był najważniejszym etapem w rozwoju szkoły. Wtedy zaczęły się kształtować pierwsze kółka zainteresowań, imprezy sportowe, rajdy, prelekcje i imprezy rozrywkowe dla dzieci, takie jak: bal gwiazdkowy, mikołajki czy Dzień Dziecka. Szkołę odwiedzały zespoły teatralne, a uczniowie starszych klas byli gośćmi Operetki Śląskiej w Gliwicach. Dzieci pamiętały o ważniejszych świętach narodowych i z tej okazji organizowały akademie pod czujnym okiem nauczycieli. Jednym z największych osiągnięć tego roku szkolnego był XV Rajd Górników zorganizowany przez Kopalnię Gliwice z metą w Zakładowym Ośrodku Kempingowym w Korbielowie. Na czele rajdu stanęła SP nr 7 z Zabrza, SP nr 1 i Dom Dziecka nr 2 z Gliwic. W pierwszym roku szkolnym uczniowie uczyli się w 22 klasach (od klas zerowych do siódmych). Funkcję wicedyrektora pełniła p. Urszula Zawadzka. W drugim roku szkolnym szkoła liczyła już 840 uczniów, nad którymi opiekę sprawowało bez mała 50 nauczycieli. Wicedyrektorem została p. Ewa Grobelny. Aktywnie zaczęły rozwijać się zajęcia pozalekcyjne. Działało 5 kół przedmiotowych i 5 kół zainteresowań, prowadzono lekcje języka angielskiego, ognisko muzyczne, zajęcia plastyczne i wokalno-taneczne. Wyodrębniły się samorządy szkolne, komitety i inne kółka: Rada Młodzieżowa Samorządu Uczniowskiego klas I-II (opiekun - p. Małgorzata Herba), szkolna drużyna zuchowa (opiekun - p. Aleksandra Rogulska), Rada Młodzieżowa Samorządu Uczniowskiego klas IV i V (opiekun - p. Janina Petlic), Rada Młodzieżowa Samorządu Uczniowskiego klas VI-VIII -(opiekun - p. Antonina Tworek), Szkolne Koło TPPR (opiekun - p. Bogumiła Piątek), Szkolne Koło Recytatorskie (opiekun - p. Olga Daszkiewicz), Szkolny Komitet Pokoju (opiekun - p. Józefa Czapla). SKO prowadziła p. Barbara Nawara. Opiekunem SKKT został p. Arkadiusz Ciepliński, a opiekunem PCK - p. Anna Osiadły. Schroniskiem Młodzieżowym PTSM kierowała p. Barbara Kaczmarek (sojusznikami jego zostali: Towarzystwo Przyjaciół Gliwic, Muzeum, Oddział Miejski PTTK, Koło PTTK "Carbonia", Kopalnia Gliwice i Urząd Miejski - szczególnie wiceprezydent Irena Waszczukowa).
14 czerwca 1985 roku Szkołę Podstawową nr 1 opuścili pierwsi absolwenci uroczyście żegnani przez dyrektora Arkadiusza Cieplińskiego, wicedyrektor Ewę Grobelny i wychowawczynię, p. Krystynę Paduch. W kolejnym roku szkolnym nauka rozpoczęła się w 33 oddziałach; przybywało coraz wiecej klas, zwłaszcza pierwszych - było ich aż siedem. Poza tym do szkoły uczęszczało 82 sześciolatków - w czterech "zerówkach". Praca odbywała się w systemie wielozmianowym, a do najpóźniejszych godzin (do 18:30) uczyli się pierwszoklasiści. Nauczaniem zajęło się 58 pedagogów. Zmieniło się kierownictwo szkoły. Nowymi wicedyrektorami zostały panie: Janina Petlic i Krystyna Paduch. Nowi pracownicy pedagogiczni to: historia - Bożena Balikowska; biologia - Danuta Eichhoff, Elżbieta Cieplińska; matematyka - Barbara Ferdynandzka; język polski - Jolanta Jękot; chemia - Marianna Nowak; geografia - Alfred Bielawski, Helena Dębnicka, Marian Szychliński; biblioteka - Halina Dawid; świetlica - Halina Dubaj, Natalia Fraczek; nauczanie początkowe - Wiesława Gębczyk, Mariola Nocuń, Janina Swiąć, Jolanta Kolbusz; Zerówka - Ewa Wypart, Dorota Przybysz. Prężnie działały koła przedmiotowe: matematyczne, fizyczne, biologiczne, chemiczne, polonistyczne, geograficzne oraz koła zainteresowań: recytatorskie, teatralne, SK TPG, SKKT, Miłośników Kultury Radzieckiej, Młodych Przyrodników, plastyczne. W szkole powstało Szkolne Koło Przyjaciół ZBOWID pod opieką dyrektora Arkadiusza Cieplińskiego, który 10 października 1985 roku został odznaczony brązowym medalem za zasługi dla obronności kraju. Szkoła zaprzyjaźniona była z jednostką LWP nr 2719 i co roku, 12 października, odbywały się akademie z ich udziałem. Wojsko bardzo często służyło szkole pomocą.
Szkoła licznie obsadzała różnego rodzaju olimpiady: matematyczną - mgr Irena Dziewidek, fizyczną - mgr Krystyna Paduch, chemiczną - p. Marianna Nowak, biologiczną - mgr Elżbieta Cieplińska, polonistyczną - mgr Krystyna Rogalska , języka rosyjskiego - p. Bogumiła Piątek, historyczną - mgr Józefa Czapla. Nasi uczniowie, w miejskiej konfrontacji, wypadali wspaniale
.
Kolejny rok szkolny, 1986/1987, to nowy zespół dyrekcyjny: dyrektor - mgr Danuta Smolińska, wicedyrektor - mgr Irena Dziewidek i wicedyrektor - mgr Janina Petlic. Dwa lata później szkoła posiadała już 43 oddziały. Uczęszczało do niej 1215 uczniów. Klasy I-III pracowały w systemie trzyzmianowym, a IV-VIII - dwuzmianowym. Powstały cztery klasy sportowe o profilu piłka nożna i piłka ręczna, a trenerami byli Irena Jphan. Andrzej Wójcik, Joachim Smółka. Szkoła wzięła udział w finale sportowej gry o milion na hali OSiR, zajmując III miejsce i zdobywając nagrodę 200.000 złotych oraz 15 wyczynowych chińskich paletek do tenisa stołowego. Sponsorami tej wielkiej imprezy sportowej było wiele zakładów i firm gliwickich.
W roku 1990 dyrektorem szkoły została mgr Józefa Czapla. Szkoła udzielała się społecznie - zbierała kasztany i żołędzie dla Koła Łowieckiego "Ostoja". Uroczyście obchodziła różnego rodzaju rocznice (np. 200 rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 Maja), gościła zespól taneczny z Łotwy. Szkolne zawodniczki piłki ręcznej odnosiły coraz większe sukcesy.
W roku szkolnym 1991/1992 dyrektorem szkoły została mgr Barbara Kaczmarek, wicedyrektorami - mgr Irena Dziewidek i mgr Wiesława Gębczyk. Przybywało coraz więcej uczniów, dla których szkoła robiła się za ciasna. Placówka czynnie uczestniczyła w różnych spotkaniach sportowych, rajdach, imprezach krajoznawczych i turystycznych. Klasa sportowa wyjechała w czasie wakacji do Kanady i Szwecji na turnieje piłki ręcznej, gdzie wzorowo reprezentowała szkołę. Duże zasługi w szkoleniu zawodniczek miał trener Andrzej Wójcik. Rozwinął się również nowy sport - tenis stołowy, który miał wśród uczniów wielu zwolenników. W Toruniu, w listopadzie 1992 roku odbył się Wielki Turniej Piłki Ręcznej o "Toruński Piernik". Wygrały go młodziczki z Sośnicy - uczennice SP nr 1, które trenował Andrzej Wójcik.
Szkoła brała też czynny udział w corocznych finałach Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy.
Od roku 1991 zaczęły się ciężkie czasy dla szkoły. Budynek, po dziewięciu latach funkcjonowania, zaczął powoli się "rozpadać". Szkoła przestała być bezpieczna dla uczniów. Nowa pani dyrektor wiedziała, że trudno będzie zarządzać taką szkołą, że trzeba będzie stoczyć niejeden bój z władzami miasta o budowę nowej placówki. Po inspekcji rzeczoznawców i władz wszyscy zrozumieli, że jak najszybciej trzeba podjąć decyzję.
W kolejnych latach uczniowie szkoły pomagali zwierzętom ze schroniska , ofiarowując koce i poduszki dla ocieplenia ich "mieszkań". Obchody różnego rodzaju dni stały się tradycją szkoły, jak np. andrzejki, Dzień Górnika, Dzień Nauczyciela (kiedy to uczniowie i nauczyciele zamieniali się rolami), mikołajki, Dzień Dziecka, Dzień Sportu czy sprzątanie świata. Znane były akcje zbierania makulatury kończące się wielkim kilkutonowym sukcesem. W konkursie komputerowym wygrano dla szkoły programy o wartości 50 milionów złotych.
W 1994 roku z okazji Dnia Nauczyciela szkoła gościła nauczycieli z zaprzyjaźnionej szkoły z Węgier - Arany Janos z Salgotarjan. W listopadzie dyrekcja naszej szkoły odwiedziła szkołę na Węgrzech, omawiając ważne dla obu szkół tematy, zwłaszcza wymianę międzyszkolną.
Od września 1994 roku, SP nr 1 uruchomiła jeden oddział klasy pierwszej o charakterze integracyjnym (7 dzieci niepełnosprawnych z różnymi schorzeniami i 7 pełnosprawnych). Zajęcia w tej klasie prowadziły panie Dorota Przybysz i Bożena Kucharska.
W czasie wakacji, w lipcu, we Włoszech odbył się obóz sportowy z udziałem trenerki, p. Johan. Zawodniczki zdobyły III miejsce w swojej kategorii wiekowej w XXIII Międzynarodowym Turnieju Piłki Ręcznej, gdzie startowali zawodnicy z Afryki, Azji, Ameryki i Europy.
Rok 1995 był dla szkoły bardzo znaczący. Podjęto decyzję o budowie nowej placówki. Przetarg wygrała polsko-amerykańsko-niemiecka spółka z o.o. P.A. NOVA Gliwice. Szkoła na "ostatnich nogach" organizowała jeszcze Mistrzostwa Gliwic w Piłce Nożnej Pięcioosobowej szkół podstawowych i kolonie śródroczne w Karpaczu.
Ostatnim rokiem szkolnym w starym budynku był rok 1996/1997. 20 czerwca 1997 roku odbyło się zakończenie zajęć dydaktycznych i pożegnanie starych, wysłużonych murów szkolnych. Okazało się, że pani Barbara Kaczmarek spełniła się jako dyrektorka, stanęła na wysokości zadania i wygrała wielką sprawę dla swoich podopiecznych, bowiem nowy rok szkolny 1997/1998 miał się rozpocząć w nowej, pięknej i nowoczesnej szkole.
